"Coloro che hanno preso la decisione di torturare gli uomini, di condurli sino alla follia …
Mi sentii come se mi trovassi nel posto sbagliato; di fronte a persone estranee, barbute, con teste pelate e pancette, che avevano preso il posto dei volti giovanili e dei corpi snelli e agili, che la mia memoria aveva archiviato 20 anni prima. Era questo il gagliardo esercito di rivoluzionari che aveva dato scacco alla dittatura? Erano questi gli eroici giovani che avevano resistito a uno dei più atroci regimi carcerari della storia? Era possibile che la presbiopia e la cellulite avessero vinto la battaglia che non riuscirono a vincere gli aguzzini del regime?
— Grand Hotel Coronda de Collettivo El Periscopio (Paĝo 38)
EO: Mi sentis kvazaŭ mi estus en la malĝusta loko; antaŭ fremduloj, barbaj, kun kalvaj kapoj kaj diketaj ventroj, kiuj prenis la lokon de junecaj vizaĝoj kaj sveltaj kaj facilmovaj korpoj, kiujn mia memoro stokis 20 jarojn pli frue. Ĉu tio estis la brava armeo de revoluciuloj, kiu ŝakigis la diktaturon? Ĉu tiuj estis la heroaj junaj viroj kiuj eltenis unu el la plej abomenaj prizonregistaroj en historio? Estis eble ke presbiopo kaj celulito gajnis la batalon kiun la turmentantoj de la reĝimo ne povis venki?
Mi ŝatas la ironion de tiu libro, tiel ĝi ne tro estas retorika rakonto.