Recenzoj kaj komentoj

Oni laŭtlegos tiun libron rete, ĉiuvendrede. eventaservo.org/e/e01367

Eble mi partoprenos. Ekas hodiaŭ! post unu horo!

Longa libro, sed espereble malpeza, mi eklegos ĝin eĉ legante ankaŭ aliajn verkojn...

Malgranda sed intensa libreto. Per sonĝa, superreala etoso, oni eniras en la memoroj de nunaj plenkreskuloj, kiuj estis infanoj dum la argentina diktaturo. Kion ili komprenis, kiel ili vivis, kion ili vidis, kiel ili travivis la traŭmon. Kelkaj estis spionoj, kelkaj aktivuloj, konscie aŭ ne.

Sonĝoj ne timigas tiom kiom memoroj, kaj tiu libro nin akompanas per sonĝoj. Se vi trovas tradukon de tiu libro, legu ĝin!

Amuza rakonto en bildstrioj.

Mi devas konfesi ke mi ne ŝatas instrucelajn librojn, kiuj pretendas liveri instrukciojn por bone vivi, por sukcesi, ktp... Kaj parte, tiu libro estas tia libro. Mi aparte ne amas la teorio laŭ kiu oni povas "solvi konfliktojn". Mi pensas ke konfliktojn oni povas vivi, transformi; ili povas instigi al kreemo. Sed preskaŭ neniam oni povas solvi ilin. Plue, mi taksas naiva la ideon ke ju pli oni malproksimiĝas des pli oni instigas al interesiĝo.

Tamen, eĉ se la libro tro serioze sin prezentas citante Persepolis kaj Maus, ĝi estas bonkvalita, ritmohava, sufiĉe ekvilibra kaj ne tro pretendema.

Legu ĝin! Ĝi estas amuza!

Ne vere necesis tiom da tempo por legi tiun libron... Sed mi ne sukcesis simple fini ĝin sen relegi denove ekde la unua paĝo.

Mi petis tiun libron prunte al biblioteko de mia urbo. Ĝi alvenis hodiaŭ...

Oni ne povas aldoni bildojn kiel citaĵon, ĉu? Mi volus montri bildon el la libro kiu ŝajnas citaĵo de la kovrilo de Space Invaders...

Mi jam legis tro multe librojn, romanojn, novelojn malutopiajn. Ĝenerala indiko diras ke oni fariĝas tiel kiel tiun ke oni vidas (aŭ ke oni iras tien kien oni rigardas)... Kaj mi volas nek iri al nek iĝi malutopio. Mi esperas ke tiu ĉi libro enhavas bonajn dozojn da utopio! Sed bedaŭrinde la itala eldono estas forvendita, jam de longe... Ne facilos trovi ĝin... Ĉu iu tradukis, tradukas aŭ tradukos ĝin al Esperanto? 😃

Ĉi matene mi havis tempon, ege multe, sed nur du librojn mi kunportis. Do mi komencis unu... kaj ankaŭ la alian!

Ĉi matene mi havis tempon, ege multe, sed nur du librojn mi kunportis. Do mi komencis unu...

Oni pruntedonis tiun ĉi libron al mi... sed mi perdis ĝin, kune kun mia memorlibreto! Tre ĝentila homo trovis ambaŭ la libron kaj mian memorlibreton, trovis mian retpoŝtadreson en la memorlibreto, skribis al mi... do mi denove ricevis ambaŭ ilin kvasaŭ donace 😃 Tiu ĝentilega homo ankaŭ diris al mi ke, dumtempe, ri legis, kaj vere ŝatis la libron! Nun mia vico. Mi devas legi ĝin!

Mi aĉetis tiun libron hodiaŭ, ĉar mi ŝatis Solaris kaj mi deziras legi ion de la sama verkisto. Mi legos ĝin itale... ankoraŭ ne estas esperantan tradukon, ĉu?

Fakte mi dezirus trovi utopiajn novelojn... ne nur malutopiajn aŭ postapokalipsajn. Mi bezonus materialo por helpi la pensado pri pli bona socio... mi pensas pri Anarres de Ursula K. LeGuin aŭ la originala esperanta verko Libazar' kaj Tero... sed mi bezonus aliajn por pridiskuti kune!

Interesa libro, kiu instigas nin mediti pri la deziroj kaj la konscio pri siaj celoj de la homaro...aŭ pli precize de iĉaj homoj. Ne estas inaj roloj en tiu romano, nur estas iĉaj memoroj, iĉaj bedaŭroj, iĉaj projekciaĵoj. Inoj nur estas imagoj en iĉaj kliŝaj speguloj. La malhoma planedo ne komprenas homajn rilatojn. Sed la ĉefrolulo mem naive vivas siajn rilatojn, kaj kapablas nur iomete iĝi pli konscia. Estas homoj kiuj rigardas en spegulo kaj ekmiras pri tiu nova mondo, kaj homoj kiuj rekonas tion kiel simpla spegula bildo. Tiuj povas miri la spegulon, kaj eblas kompreni. Ĉu la ĉefrolulo de tiu romano kapablos evolui? Ĉu la leganto identiĝos kun la alveninto ĉu kun la Rato? Legu kaj provu!

Sama tradukisto kiel Solaris. Sed malsama longeco :-)