Profilo

Esperante: "Eva Touré ne fotografis por Instagram. Ĉiu fiaskis, tiom ke ni tuj ĉesigis la vesperon. Béatrice, antaŭ eliri per Uber, [...]"

Oni ne nur jam trovas plastikon en la freŝdataj rokoj... oni trovas firmonomojn en la nuntempa literaturo. Du en du linioj! Bedaŭrinde plastiko dum jarcentoj poluos la mondon. Aliflanke, tia literaturo ne daŭros.

Esperante: - [...]Oni ne povas vivi la momenton kaj samtempe ĝin skribi. - Jes ja, oni povas. [..]. - Jen via eraro. Jen la eraro de ĉiuj la homoj tia kia vi. [..]. La verkistoj, kaj mi konis multe da ili, ĉiam estis la plej malaltvaloraj el la amorantoj kiujn mi okaze renkontis. Ĉu vi konas la kialon? Ĉar dum ili amoras, ili jam pensas la scenon kiu la travivaĵo iĝos. [...]

Ĉu ankaŭ legi kaj recenzi librojn estas same? Ĉu oni ne plene vivas la legadon de libro aŭ la spektadon de teatraĵo... ktp, kiam oni jam decidis recenzi tiujn? Interesa temo!

@Pare@libroj.org Mia esperanto ne estas tiel bona sed mi provas.

"8 secondi" estas tre interesa kaj bone verkita. Mi rekomendas ĝin.

Dankon pro la konsilo, mi volonte legos ĝin ĉar mi renkontis Carlon persone antaŭ jaroj kaj li estas afabla kaj inteligenta homo.

Redankon 🙏🙏🙏

@alephoto85@lore.livellosegreto.it Via Esperanto, ja estas bona!

Tamen, se vi volas vi ĉiam povas skribi itale al mi.

Mi legas italajn librojn, mi povas legi italajn mesaĝojn 😄

@alephoto85@lore.livellosegreto.it Do "ni perdas nian koncentriĝon ĉiu oka sekundo"... tiu ankaŭ referencas la titolon de la alia libro kiun vi legas: "8 sekundoj". Interese! Mi ankaŭ legas libron kiu kelkmaniere rilatas al tiu temo, kaj mi povas ĝin sugesti al vi: Tecnologie conviviali. Tamen, tiu libro esploras la temon de alia vidpunkto...

Oni laŭtlegos tiun libron rete, ĉiuvendrede. eventaservo.org/e/e01367

Eble mi partoprenos. Ekas hodiaŭ! post unu horo!

Longa libro, sed espereble malpeza, mi eklegos ĝin eĉ legante ankaŭ aliajn verkojn...

Malgranda sed intensa libreto. Per sonĝa, superreala etoso, oni eniras en la memoroj de nunaj plenkreskuloj, kiuj estis infanoj dum la argentina diktaturo. Kion ili komprenis, kiel ili vivis, kion ili vidis, kiel ili travivis la traŭmon. Kelkaj estis spionoj, kelkaj aktivuloj, konscie aŭ ne.

Sonĝoj ne timigas tiom kiom memoroj, kaj tiu libro nin akompanas per sonĝoj. Se vi trovas tradukon de tiu libro, legu ĝin!

Amuza rakonto en bildstrioj.

Mi devas konfesi ke mi ne ŝatas instrucelajn librojn, kiuj pretendas liveri instrukciojn por bone vivi, por sukcesi, ktp... Kaj parte, tiu libro estas tia libro. Mi aparte ne amas la teorio laŭ kiu oni povas "solvi konfliktojn". Mi pensas ke konfliktojn oni povas vivi, transformi; ili povas instigi al kreemo. Sed preskaŭ neniam oni povas solvi ilin. Plue, mi taksas naiva la ideon ke ju pli oni malproksimiĝas des pli oni instigas al interesiĝo.

Tamen, eĉ se la libro tro serioze sin prezentas citante Persepolis kaj Maus, ĝi estas bonkvalita, ritmohava, sufiĉe ekvilibra kaj ne tro pretendema.

Legu ĝin! Ĝi estas amuza!

Temas pri la sola romano de Jack London iam tradukita al esperanto, en 1930, kaj ne temas pri la plej malgrava el liaj romanoj, male. La traduko estas bona, mi ne notis tajperarojn, kaj farita de Georgo Saville, tiama usona esperantisto, kiu 19 jaraĝe ekkonis Jack London, kiam ili kune estis membroj de Socialista Partio en Oakland. Mi legis ĝin antaŭ kelkaj jaroj kaj estis jam leginta ĝin en la franca kaj en la angla, sed tiu romano denove kaptis min en esperanto. (Mi ankaŭ havas la finnlingvan version, sed ĉi tiu lasta verŝajne nur restos kiel ornamaĵo en miaj librobretoj... :))) Nu, tiu libro estas kompreneble elĉerpita en ĉiuj libroservoj, sed se vi vidos ĝin en kluba biblioteko aŭ vendata kiel brokantaĵo, ne hezitu, pruntu ĝin aŭ aĉetu ĝin.

Esperante: "Ni ne scias ĉu ĝi estas sonĝo ĉu memoro. Pomomente ni kredas ke tio estas memoro kiu enŝoviĝas inter sonĝoj [...]. Ĝi povus esti sceno jam travivita, de ni aŭ de aliuloj. Ĝi povus esti prezentado, eĉ elpensaĵo, sed dum ni ĝin pensas, ni kredas ke ĝi nur estas sonĝo kiu laŭgrade iĝis memoro [..]. kaj la vero estas ke nun tio malmulte gravas."

Ne vere necesis tiom da tempo por legi tiun libron... Sed mi ne sukcesis simple fini ĝin sen relegi denove ekde la unua paĝo.

Kiel oni povus ne konsenti?

Mi petis tiun libron prunte al biblioteko de mia urbo. Ĝi alvenis hodiaŭ...