Profilo

Esperante: "Ne estos libroj. Oni ĉesis presi ilin jam dum kvindek jaroj. [..]. Ne plu eblus traserĉi tra la bretaroj, pesbalanci volumojn, senti ilian pezon, kiu kvazaŭ antaŭsciigas la daŭron de la legado. [..]. Oni povis legi ilin per optono. [..]. Sed [..]. homoj preferis la lektonojn, kiuj laŭtvoĉe legas[...]"

Lem ne estis tiom bonŝanca kiom Čapek 😄 Ni havas robotojn kaj ni uzas por ili la vorton kiun Čapek uzis en sia verko. Ni havas optonojn, sed ni ne uzas por ili la vorton kiun Lem uzis en tiu ĉi libro 😩

Mi jam legis tro multe librojn, romanojn, novelojn malutopiajn. Ĝenerala indiko diras ke oni fariĝas tiel kiel tiun ke oni vidas (aŭ ke oni iras tien kien oni rigardas)... Kaj mi volas nek iri al nek iĝi malutopio. Mi esperas ke tiu ĉi libro enhavas bonajn dozojn da utopio! Sed bedaŭrinde la itala eldono estas forvendita, jam de longe... Ne facilos trovi ĝin... Ĉu iu tradukis, tradukas aŭ tradukos ĝin al Esperanto? 😃

Esperante: "[...]sed okazis antaŭ centdudeksep jaroj..." "Ĉu vi havas legitimilon?" "Ne, mi nur havas bileton de la luna Adapt, fare de la direktoro, Oswamm..." "Bone. Jen [...]"

Do... preskaŭ sen ia dokumento pruvante sian identecon, la ĉefrolulo povas agi. Ĉu tio signifas ke homoj ne bezonas dokumentojn? Ĉu dokumentoj ne vere necesas, ĉar ĉion oni kontrolas kaj regas? Ĉu la imago de la Tero laŭ Solaris estas sama, ĉu tute malsama?

Tre frapis min tiu frazo. Tiam... dokumento difinas homon. Ĉu nun? Mi pensas pri la movado de sans papiers en Francio... mi pensas pri enmigrantoj al Eŭropo, al Usono... Ĉu ni kapablas imagi mondon kie homojn difinas ties homeco?

Esperante: "Ĝi flanke havis serion de fendetoj, per kiuj travideblis la numeron 1.100 1.000; [..]. Mi rigardis mirigita, ĝis mi komprenis ke la sumo, 5000, estis duume skribita".

Mi montris tiun eron dum leciono kun matematikaj studentoj, kiuj demandis: kiel oni skribas kvinmil duume? Ni kalkulis 1001110001000. Do mi timas ke iu en la longa ĉeno de la originala verko, al la tradukita, al la fina eldono... ne bone komprenis kio signifas skribi numerojn duume. 😕

Esperante: "La manko de konscio pri funkciado de teknikaj sistemoj, ene de kiuj ni estas mergitaj, plimalbonigas la teknikan alienecon. Ĝi plialtigas atakeblecon per manipulado, helpas disigon de magikaj kredoj" Carlo Milani ~ Tecnologie Conviviali ~ CC 4.0 (BY-NC-SA)

Tiu libro estas nuntempa eseo... sed laŭ mi ĝiaj vortoj tre bone resonas kun tiuj de romano verkita dum 1961.

@Mariska Do... ĉu laŭ vi la "rekta metodo" bone funkcias? Ĉu vi konsilus la libron al komencanto? ĉu al progresanto?

Esperante: "Plej bone tiel, mi pensis. [..]. Sed, kiel ĝi funkciis? Ne indas interesi pri iuj aferoj; la plejparto de la homoj ekspluatas sian teknologian civilizacio sen ĝin koni."

Jes, mi identiĝas kun ĉi ĉefrolulo; kiu scivolas kiel aferoj funkcias; kiu ne simple konformiĝas al la mondo... Resonas la vortoj de alia libro kiun mi legas nun: Tecnologie conviviali. Mi devus serĉi kaj kompari citaĵojn inter la du libroj...

Eo: "Silentu, alvenas la profesoro de matematiko. [..]. Profesoro, antaŭ komenci, ni volus demandi ion. [..]. Kio signifas politiki. [..]. Silento. Li pasigas iom da tempo antaŭ respondi. [..]. Knajboj, respondas la profesoro, tiu estas matematika leciono, en la lernejon oni venas por studi, ne por paroli pri stultaĵoj."

Ni zorgu por ke tiuj tempoj ne plu revenu.

Eo: "Mi bonege sciis ke la aparataroj [...]. Tiun tute certe mi ne plaĉis: kvazaŭ iu sekvus senĉese mian moviĝon."

Ĉu nun oni malŝatas havi ion kio sekvas ĉiujn siajn movojn? Por la ĉefrolulo de tiu libro, esti sekvata de iu aŭ de io, tute ne estas plaĉa afero. Li troviĝas en ia estonto, kaj devas alkutimiĝi al maŝinoj kiuj kelkmaniere agas tiel ke li sin sentas ne libera. Por multege da homoj tiu estonto jam estas.

Ĉi matene mi havis tempon, ege multe, sed nur du librojn mi kunportis. Do mi komencis unu... kaj ankaŭ la alian!

Ĉi matene mi havis tempon, ege multe, sed nur du librojn mi kunportis. Do mi komencis unu...

Oni pruntedonis tiun ĉi libron al mi... sed mi perdis ĝin, kune kun mia memorlibreto! Tre ĝentila homo trovis ambaŭ la libron kaj mian memorlibreton, trovis mian retpoŝtadreson en la memorlibreto, skribis al mi... do mi denove ricevis ambaŭ ilin kvasaŭ donace 😃 Tiu ĝentilega homo ankaŭ diris al mi ke, dumtempe, ri legis, kaj vere ŝatis la libron! Nun mia vico. Mi devas legi ĝin!