Profilo

Bela novelo, verkita en 1938, kiu traktas pri rasismo kaj rilatoj inter homoj el malsimilaj kulturoj. Mi tre ŝatis ĝin. La lingvo estas bona, kvankam makulita de kelkaj akrobataĵaj verboj ("algapigintis", ...) kaj eĉ unu barbarismo ("dungiĝata").

Tiuj, kiuj jam legis la verkaron de Solĵenicin ne lernos multe en la memoraĵoj de Ŝtajner. Tamen eĉ por ili la libro estas interesa, ĉar temas pri nesoveta malliberulo (li estas kroato Aŭstria civitano), kaj li ofte renkontas nerusojn en la koncentrejoj, laŭ diversaj politikaj fonoj, kaj tio donas apartan koloron al lia rakonto.

Bedaŭrinde, kvankam la lingvo estas ĝenerale bona, la eldono mem estas malbonkvalita, ne nur la paĝoj disiĝas el la libro, sed ili ankaŭ estas plenaj de mistajpoj. Do, akiru ĝin nur kiel brokantaĵon, kiel mi faris...

Bonega gramatiko, bedaŭrinde tute ne uzebla pro la fantazia ampleksega indekso.

@Pare Mi legis ĝin en la franca, antaŭ muuultaj jaroj... kaj mi relegis ĝin en 2020. Ĝi multe pli plaĉis al mi ol Solaris.